farklılıkların kabulü
Sa, 06/29/2021 - 11:53 tarihinde admin tarafından gönderildi

Herkesin benzerlikleri ve farklılıkları vardır. Hepimizin tıpatıp görünüm, ses, davranış ve duygular anlamında benzer olduğumuzu düşünsenize, dünya ne kadar da sıkıcı bir yer olurdu. Bireysel farklılıklar doğumdan itibaren kendini göstermektedir. Bu farklılıkların kabulü insan yaşamında önem taşımaktadır. Çocuklarımızın sınıflarında da farklı özelliklere sahip arkadaşları olabilir. Bunlar kimi zaman mizaç farklılıkları; utangaç, çok fazla konuşmayı seven, dışa dönük, hareketli, uykucu vb. gibi. Kimi zaman da bedensel ve gelişimsel farklılıklardır; görme, işitme ve bedensel alanlarda yetersizlikler ve ya gelişimsel anlamda geri durumda olup desteğe ihtiyaç duyma gibi. 

Çocuğunuz, bulunduğu sınıfta, yaşadığınız yerde ve her zaman gittiğiniz oyun alanında bu tür farklı özelliklere sahip çocuklarla karşılaşabilir. Peki çocuğunuz size bu farklılıkları sorduğunda onu nasıl cevaplamalısınız?

  • Herkesin kendine özgü özelliklere sahip olduğunun, yetersizliklerinin yanında, yapabildiği, güçlü alanlarının da olduğunun,
  • Tüm çocukların her ne kadar farklı olsa da eşit haklara sahip olduğunun, (sınıf etkinliklerine katılma, oyun alanlarında oynama, eğitim alma vb.) bazen bu çocukların bu haklarından yararlanabilmesi için desteğe ihtiyaç duyabildiğini anlatmak önemlidir.

Çocuğunuzun farklı desteğe ihtiyacı olan arkadaşı varsa, ona arkadaşına destek

vermeyi nasıl anlatacağız?

  • Örneğin görmeyen ya da görmede problem yaşayan bir çocuğa yanına gittiğimizde haber vermek, yardıma ihtiyacı var ise yardım etmek ve yine yanından ayrılırken bunu ona bildirmek,
  • İşitmede problem yaşayan bir çocuk ile konuşurken yüzüne bakmak ve daha yavaş konuşmak, eğer belli işaretler kullanıyor ise onun kullandığı işaretler ile iletişimimizi desteklemek,
  • Farklı sesler çıkarıp farklı davranıyor ise onu tanıyan öğretmeni ya da ailesinden onunla iletişim kurmak için yardım almak,

 

  • Çocuklarınıza belli durumlarda nasıl davranabilecekleri konusunda düşünmelerine fırsat vermek, örneğin oynarken desteğe ihtiyacı olan bir çocuk gördü ne yapabilir, ya da sokakta yürürken, parkta, okulda, derste ve ya serviste, onun neler yapabileceğini görmesini sağlamak.

Ancak unutulmamalıdır ki eğer karşımızdaki kişinin yardıma ihtiyacı var ve bu yardımı istiyor ise ona destek olmak önemlidir (Yardım o güzel boyayamıyor diye onun yerine resmi boyamak değildir).

Çocuğumuza ancak bir olabilirsek güçlü olabileceğimizi ve engelli arkadaşlarının ancak onların da desteği ile mesafeleri kısaltıp engelleri kaldırabileceği inancını aşılamalıyız.